Einstein'in Görelilik Teorileri
Albert Einstein, iki temel görelilik teorisi geliştirmiştir: Özel Görelilik ve Genel Görelilik.
Özel Görelilik
Özel Görelilik, 1905 yılında ortaya atılmıştır ve şu temel prensiplere dayanır:
- Tüm gözlemciler için fizik yasaları aynıdır.
- Işık hızı, ortama bağlı olmaksızın her gözlemci için sabittir.
- Uzunluk ve zaman, hareket eden nesnelere göre değişir.
Formül: E=mc²: Enerji (E), kütle (m) ile ışık hızının karesinin çarpımına eşittir.
Genel Görelilik
Genel Görelilik, 1915 yılında geliştirilmiştir ve kütleçekim ile hız arasındaki ilişkiyi ele alır. Temel özellikleri şunlardır:
- Kütle, uzay-zamanı bükerek kütleçekim alanları oluşturur.
- Bir cisim, bükülmüş uzay-zaman içinde hareket ederken en kısa yolu takip eder.
Uygulama: Genel görelilik, gezegenlerin hareketi ve ışığın kütle tarafından eğilmesi gibi fenomenleri açıklar.
Sonuç
Einstein'in görelilik teorileri, modern fiziğin temel taşlarını oluşturur ve evrenin işleyişini anlamamıza yardımcı olur. Bu teoriler, hem astrofizik hem de teknoloji alanında birçok uygulama bulmuştur.
