Veri tabanı normalizasyonunda hangi normal formlar kullanılır?

Veri Tabanı Normalizasyonunda Kullanılan Normal Formlar

Veri tabanı normalizasyonu, veri tutarlılığını ve gereksiz veriyi ortadan kaldırmayı amaçlar. Bu süreçte çeşitli normal formlar kullanılır. Aşağıda en yaygın olanları sıralanmıştır:

• 1NF (Birinci Normal Form): Tablodaki her hücre atomik olmalı, yani her hücre yalnızca bir değer içermelidir.
• 2NF (İkinci Normal Form): 1NF koşulunu sağlamalı ve tüm kısmi bağımlılıklar ortadan kaldırılmalıdır.
• 3NF (Üçüncü Normal Form): 2NF koşulunu sağlamalı ve transitif bağımlılıklar kaldırılmalıdır. Yani, A → B ve B → C varsa, A → C olmamalıdır.
• BCNF (Boyce-Codd Normal Form): Her determinant, bir anahtar olmalıdır. 3NF'den daha katıdır.
• 4NF (Dördüncü Normal Form): Çok değerli bağımlılıkları ortadan kaldırır; bu, bir kayıt içinde birden fazla bağımsız veri kümesi bulundurmanın önüne geçer.
• 5NF (Beşinci Normal Form): Join bağımlılıklarını ortadan kaldırır, tablolardaki verilerin yalnızca belirli koşullar altında birleştirilmesine izin verir.
• 6NF (Altıncı Normal Form): Zaman serisi verileri gibi özel durumlar için eklenmiştir; zamansal bağımlılıkları ele alır.

Bu normal formlar, veri tabanı tasarımında amaçlanan hedeflerin gerçekleştirilmesine yardımcı olur.