Veritabanı Tasarımında Temel Normalizasyon Kuralları Nelerdir?

Veritabanı Tasarımında Temel Normalizasyon Kuralları

Normalizasyon, veritabanı yapısını optimize etmek için kullanılan bir dizi kuraldır. Temel amaç, veri tekrarını azaltmak ve bütünlüğü artırmaktır. Aşağıda temel normalizasyon kuralları yer almaktadır:

1. 1. Normal Form (1NF)

• Her alan yalnızca atomik (bölünemez) değerler içermelidir.
• Her kayıt, benzersiz bir tanımlayıcı (birincil anahtar) ile tanımlanmalıdır.
• Tabloda tekrar eden gruplar olmamalıdır.

2. 2. Normal Form (2NF)

• Tüm alanlar, birincil anahtara tam bağımlı olmalıdır.
• Herhangi bir alanın yalnızca bir kısmına bağımlı olan alt alanlar kaldırılmalıdır.

3. 3. Normal Form (3NF)

• Tüm alanlar, yalnızca birincil anahtara bağımlı olmalıdır.
• İkincil bağımlılıkları ortadan kaldırmak gerekir; yani, bir alan başka bir alanın değerine bağımlı olmamalıdır.

Ek Kurallar:

• Boyce-Codd Normal Form (BCNF): Her determinant, bir anahtar olmalıdır.
• 4NF ve 5NF: Çok değerli bağımlılıkları ve birleşik bağımlılıkları yönetir.

Normalizasyon, veritabanının verimliliğini ve veri bütünlüğünü artırmak açısından kritik öneme sahiptir.